Sorunlarının çözülmesine yardım almak amacıyla klinik psikoloğun odasına giren danışanın, o andan itibaren, oluşacak güvene dayalı sağlam ilişkide açıklayacağı, daha önce hiç bir kimseye, hatta kendisine bile ifade edemediği sır, bilgi, duygu, ve düşünceler, hastanın kimliğiyle birlikte, yüzde yüz mahrem, özel sayılır. Klinik psikologdan başka hiçbir kimse bu bilgilere ulaşamaz, klinik psikoloğun en birinci etik sorumluluğu hastanın mahremiyetine bütün bir saygıdır.
Sadece bazı durumlarda, klinik psikolog fikir alışverişi yapmak, mesleki tartışmada bulunmak üzere, başka bir klinik psikolog ile, hastanın kimliğini belirtmeden bazı semptomları tartışabilir; veya, eğer hasta ayni anda ilaç tedavisi görüyorsa, psikiyatrist veya tip doktoru ile temas içinde olabilir.
Aynı şekilde gizlilik çocuk hasta için de geçerli olup, çocuğun terapi seansı sırasında söyledikleri ve yaptıkları çocuk ve klinik psikolog arasında gizli kalır. Gerekli bilgiler, öneriler, gözlemler ve ilerlemeler çocuğun ebeveynine düzenli olarak iletilir.