Oyun terapisi
Çocukların beyin gelişimleri, dolayısıyla zihinsel becerileri sınırlı olduğu, soyut kavramlar anlayışı henüz gelişmediği, kelime dağarcığının kısıtlı olması ve daha birçok nedenden dolayı çocukların psikoterapisini genellikle oyun terapisi seklinde gerçekleştiriyorum. Oyun terapisi, çocuğun öyküsünü ve de duygularını ifade etmek amacıyla, kelimelerin yerine oyuncakların kullanılmasıdır.
Oyun terapisi çocuğun oyuncaklar vasıtasıyla ‘soyutu somut yapmasına’ yardımcı olur; kullanılan dil, sözcükler yerine oyuncaklardır. Oyun, çizimler, resim yapmalar ve arada dile getirmeler yoluyla klinik psikolog çocuğun içsel çatışmalarına, hayal dünyasına, fantezilerine, ve endişelerine ulaşır.
Amerikan Oyun Terapisi Derneği (American Play Therapy Association), oyun terapisini “çocuklarda psikososyal zorlukları çözmek ve optimum büyüme ve gelişmeyi elde etmek üzere, oyunun terapetik gücünün eğitimli bir terapist tarafından, belirli bir teoriye göre sistematik bir şekilde kullanılmasıdır” seklinde tarif ediyor. Oyun terapisi çocuğun davranış bozuklukları ve/veya uyum sorunlarını, varsa travmanın etkilerini hafifletmek üzere çocuğun donanım, beceri ve deneyim kazanmasına yardımcı olur.
Günümüz modern kültürlerde çocukların en basit davranış bozukluklarını ilaçla tedavi etme eğilimi baskın olabiliyor; bu çocuklarla çalışırken, ailelerin çocuklarına otokontrol, ebeveynlerinin sözünü dinlemek, sosyal ilişkileri düzeltmek ve sağlıklı bir özgüven geliştirmek konusunda nasıl etkili olacakları yönünde yardımcı oluyorum. Bütün bunlara ulaşmak genellikle ilaç gerektirmiyor.